اینکه دیگران را به آرامش دعوت کرده و عصبانیت آنها را از یادشان ببریم، هنر و قدرتی بزرگ است. در خیابان، فروشگاه بنگاه معاملات، صف خرید نان (!) و … بسیار دیده ایم که ناگهان دو نفر شدیدا با هم بحثشان شده و اگر تا چند ثانیۀ دیگر به دادشان نرسیم شاید کار به دعوا بکشد. همچنین زیاد پیش آمده که خودمان با شخصی بحثمان شده و چه حق و چه ناحق، باید به گونه ای او را آرام می کرده ایم. اما اینکه چقدر در آرام کردن او توانایی داریم و چگونه در آن لحظه او را آرام کنیم مساله ای مهم است که در زیر به چند مورد دربارۀ آرام کردن افراد اشاره می نمایم:
پایین آوردن تن صدای خودمان
صدا نوعی انرژی است که باعث ایجاد هیجان در فرد می شود. وثتی ما صدایمان را بلند می کنیم در واقع انرژی زیادی را به مخاطب خود القا کرده و باعث برآشفتن او می شویم. اما وقتی صدایمان را پایین می آوریم اولا که فرد برای شنیدن صحبت ما خودبخود مجبور است صدای خود را پایین بیاورد، ثانیا وقتی می بیند که ما آرام صحبت می کنیم، دلیلی برای بلند صحبت کردن و به در و دیوار کوبیدن نمی یابد و نیز شاید کمی به فکر آبروی خود بیفتد.
یک لیوان آب خنک
این چاره بیشتر برای ما ایرانیان کاربرد دارد و عجب راهیست! با تقدیم یک لیوان آب خنک به فرد چندین کار همزمان انجام می شود : الف) فرد تشنگی خود را برطرف می کند ب)کمی از حرارت عصبانیتش کم می شود ج)برای چند ثانیه از اوج عصبانیت فاصله می گیرد د)شاید در این چند ثانیه فرصت فکر کردن به دلیل عصبانیت خود را پیدا کند. ه) تا فرد آب می خورد، می توانیم با یک جملۀ زیبا او را دعوت به آرامش کنیم مثلا : مهمترین دستاورد عصبانیت، سکته است.
گوش کنیم
یکی دیگر از راهها گوش دادن به صحبت و حرف دل افراد عصبانی است. گوش دادن بدون ایجاد پارازیت در میان صحبت، بدون ارائۀ راهکارهای عادی، بدون استفاده از کلماتی مانند “تو نباید”، “ولی”، “اگر تو” و … . مراقب باشیم که با انتقاد از عملکرد فرد عصبانی، در لحظۀ عصبانیت، خشم او را بیشتر نکنیم.
اگر کاری از دستمان بر می آید، انجام دهیم
افراد عصبانی دوست دارند کسی حرفشان را فهمیده و منطق آنها را قبول کند. حتی اگر در زمان عصبانیت بی منطق باشند. فقط کافیست بگوییم : من سعی میکنم این کار را برایتان انجام دهم – تا شما چند دقیقه ای صبر کنید من با ایشان صحبت می کنم. همچنین اگر بسیار بی منطق عصبانی شده است فقط کافیست بگوییم من می فهمم شما چه می گویید و در اینجا یک راهکار مثبت ارائه دهیم.
برنامه ریزی برای حل مشکل فرد
با همدیگر بنشینیم و برای حل مشکل فرد برنامه ریزی کنیم. نقاط قوت و ضعف او را بسنجیم و دلیل عصبانیتش را بررسی کنیم. بگذاریم خودش حرف بزند و مشکلاتش را خودش بازگو کند تا خودش به دلیل عصبانیتش پی ببرد. چه بسا افرادی که چند دقیقه پس از عصبانیت به اشتباه خودشان پی برده و پشیمان شده اند.
فرد را به بیرون راهنمایی کرده و چند کلامی با او صحبت کنیم
دقت داشته باشیم که فضاهای بسته باعث افزایش حالت پرخاشگری و عصبانیت می شوند. نمی دانم چرا ولی این مساله را بسیار تجربه کرده ام و چقدر کارساز بوده است. هوای آزاد شدیدا انسان را آرام می کند و اصلا عصبانیت او را فرومی نشاند.
اگر فرد متدین است، به او یادآوری کنیم که شاید خدا او را امتحان می کند
این راهکار نیز راهکار بسیار خوبی است. ببینیم اگر از نظر اعتقادات فرد قوی ای است، به او بگوییم که هم اکنون خدا تو را آزمایش میکند و تو باید تحمل کنی و نباید از کوره در روی.