حرف مفت زدن از کجا آمده ؟
زمانی که تلگراف در دوره ناصرالدین شاه به تهران آمد و امکان برقراری ارتباط میان کاخ گلستان و درالفنون را برقرار کرد، مردم که از این اتفاق عجیب شگفت‌زده بودند هر روز در کنار مرکز ارسال تلگراف در شهر جمع می‌شدند و صف‌های طویل تکمیل می‌شد و برای یکدیگر تلگراف می‌فرستادند و حتی شوخی و مزاح و مطالب غیرضروری را برای یکدیگر با تلگراف ارسال می‌کردند.صف‌های تلگرافخانه چنان طویل شد و متن‌های تلگراف چنان بی‌ارزش که علیقلی خان مخبرالدوله وزیر تلگراف دربار بخشنامه‌ای نوشت که آن‌را بر در تلگرافخانه نصب کردند و در آن نوشته شده بود: «از امروز حرف مفت زدن ممنوع»و به گفته راوی از آن پس بود که اصطلاح «حرف مفت نزن» و «حرف مفت نزدن» وارد ادبیات محاوره‌ای مردم شهر تهران شد.
منبع: https://www.asriran.com/fa/news/
حرف مفت به گفته‌هایی اطلاق می‌شود که فاقد پایه و اساس علمی، منطقی یا تجربی هستند. این نوع حرف‌ها معمولاً بدون بررسی دقیق، مطالعه‌ی کافی یا پشتوانه‌ی واقعی بیان می‌شوند. در دنیای امروز که اطلاعات ارزش بالایی دارند، حرف مفت می‌تواند باعث گمراهی، ایجاد شایعه و حتی آسیب‌های جدی شود.
وقتی فردی بدون تحقیق درباره‌ی یک موضوع تخصصی اظهار نظر می‌کند یا صرفاً بر مبنای شنیده‌های غیرموثق نتیجه‌گیری می‌کند، در واقع در حال بیان حرف مفت است. این گفته‌ها ممکن است در ظاهر قانع‌کننده به نظر برسند، اما در عمل هیچ ارزش دانشی ندارند.
بسیاری از باورهای غلط، ترس‌های بی‌اساس یا حتی تصمیم‌های اشتباه در جامعه، ریشه در حرف‌های مفت دارند. یکی از ویژگی‌های مهم این نوع حرف‌ها، اطمینان بالای گوینده در هنگام بیان آنهاست؛ در حالی که سخنانشان فاقد هرگونه سند معتبر یا منطق قوی است.
در واقع، حرف مفت نوعی گفتار است که بدون آگاهی، تحقیق یا مسئولیت‌پذیری بیان می‌شود. این گونه گفته‌ها اغلب برای پر کردن فضا، جلب توجه یا پنهان کردن کمبود آگاهی به کار می‌روند. گاهی اوقات، حرف مفت همچون ابزاری برای وانمود به دانایی عمل می‌کند، بی‌آنکه محتوایی ارزشمند یا کاربردی ارائه دهد. از این منظر، حرف مفت را می‌توان به کالری خالی در تغذیه تشبیه کرد: پر سر و صدا اما بی‌ارزش.
برای شناخت حرف مفت و جلوگیری از گسترش آن، باید مهارت‌های تفکر نقادانه و گوش دادن فعال را تقویت کرد. پرسیدن سوال‌های درست، جست‌وجوی منابع معتبر و تحلیل منطقی سخنان شنیده‌شده، از مهم‌ترین ابزارهای مقابله با این پدیده‌اند. در عصری که اطلاعات نادرست به سرعت منتشر می‌شوند، هر فرد مسئولیت دارد که سخنان خود را بر پایه‌ی دانسته‌های معتبر بنا کند و از باز تولید حرف‌های بی‌پایه خودداری نماید.
انتها: بدون شرح